Prawdziwie punickie miasto - Kerkuane, Cap Bon

Mnóstwo miast o histori punickiej bądź berberyjskiej zyskało po przyłączeniu do Imperium Romanum nowe oblicze z wyraźnymi rysami rzymskimi - z forum, łaźniami, teatrami itp. Ale na półwyspie Cap Bon odkryto ruiny czysto punickiego miasta - Kerkuane, założonego gdzieś w 6 w pne. Miasto zostało zdobyte i zburzone w czasie I wojny punickiej (255 pne) ale nie odbudowano go i to, co odkopano jest świadectwem oryginalnego punickiego założenia miejskiego.  
Feniccy przybysze przywieźli ze sobą sztukę planowania miast i ich umacniania, ale także zaawansowane technologie kanalizacji i miejskiej sieci wodnej, więc w domach sprzed ponad 2500 lat są łazienki, wanny, odpływy... są brukowane drogi i mozaikowe posadzki wielopiętrowych domów... a nam się wydaje, że w tamtych czasach świat był brudny i prymitywny... 
Bogactwo swoje port zawdzięczał handlowi, produkcji niezwykle pożądanego sosu rybnego zwanego garum a także sztuce farbowania purpurą pozyskiwaną ze skorupiaków, w której celował fenicki Tyr.
Warto wiedzieć, że ok. 1,5 km poza miastem jest zachowana jego nekropolia, także sprawa unikatowa, bo w innych ośrodkach stare punickie cmentarze się nie zachowały, lub zachowały szczątkowo. 
Myśmy mieli szczęście widzieć Kerkuane wczesną wiosną, zalane morzem kwiatów - prawdziwie zjawiskowy widok !



Zachwycające kwiatowe kompozycje witały nas na wjeździe. 





A może tak kompiel w gorący dzień? Wanna z bezpośrednim odpływem do miejskiej kanalizacji. 


A tu inny model wanny...


Z góry lepiej widać.. 


A najlepiej widać z lotu ptaka.. 


Nie są to wspaniałe rzymskie mozaiki, ale i tak podłogi znakomicie zniosły tysiąclecia ... 


Ludzie odeszli, miasto zniszczono, a morze pozostało tak samo piękne... 

,

Być może stała tu świątynia...


Drogi też dobrze budowano... 


A mnie w pamięci zostały też te ulotne, ale jakże piękne kwiaty i roślinność.. 


A nam czas było ruszać dalej, by jeszcze zdążyć do słynnych od czasów starożytnych gorących źródeł... 

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Obraz
  Majorka 2020 - wspaniała wyprawa w oparach surrealizmu - dzień 5 Ciuchcią do Port Soler ...  Na szczęście wspaniała zabytkowa ciuchcia jeździła w tych dziwnych czasach do Port Soler. Wsiedliśmy do odrestaurowanych oryginalnych wagonów i ruszyliśmy w podróż w czasie i przestrzeni...  W historycznym centrum stolicy znajdujemy dworzec z przeszłości i tam wsiadamy do naszej ciuchci... i po krótkim oczekiwaniu ruszamy. Brak mi muślinowej parasolki i koronkowej sukni, syn też mało stylowo ubrany, ale przy odrobinie wyobraźni przeistaczamy się w pasażerów sprzed ponad stu lat...  Gdyby jeszcze nie te cholerne kagańce, to już można byłoby się poczuć wpaniale...  W drodze napotkał nas deszcz, a potem rozpiął wspaniałą tęczę nad czerwoną ziemią i górami.  Na trasie zatrzymujemy się na postój w punkcie widokowym  Pujol de’n Banya, z którego widać przy dobrej pogodzie nie tylko góry, w tym najwyższy szczyt Majorki (Puig Major o wysokości 1445 m npm), ale także p...
Read more »
Obraz
  Tunezja kwiecień 2008  Kraina innego światła... Lądujemy późnym popołudniem. Wychodzimy na płytę lotniska i przez ten krótki odcinek do autobusiku wciągam chciwie powietrze. Nieważne, że ma odpowiednią zawartość spalin, tak jest na każdym lotnisku, ale i tak jest inne, jest w nim ciepło i zapach kwiatów, chociaż to tylko kwiecień, a my zostawiliśmy za sobą dość zimną, wietrzną i deszczową pogodę...  I światło jest inne, zawsze na południu jest inne, im bardziej w kierunku równika, tym ciemność jest bardziej przejrzysta, inny jest błękit nieba, inaczej świecą gwiazdy. Bardzo to jest odczuwalne, gdy przejeżdża się Alpy samochodem i nagle, po wychynięciu z długiego tunelu po włoskiej stronie gór zostawia się za sobą ciężkość i szarość zaalpejską i oddycha się powietrzem z większą ilością blasku, że tak to ujmę...  To już 10 lat od mojej pierwszej wizyty w Tunezji. Tym razem nie przyjechałam sama, ale przywiozłam cały mały oddziałek - jestem ja, moja Mama, przyjaciółka...
Read more »
Obraz
  Majorka 2020 - wspaniała wyprawa w oparach surrealizmu - dzień 3 W stronę Serra de Traumuntana Perspektywa jazdy w tych górach na prawdę dawała dodatkową dawkę adrenaliny. Nie są to góry bardzo wysokie, a i drogi są dobre, ale te widoki, ale te zakręty... czysta radość...  Jak zwykle pojechaliśmy trochę na okrętkę, zaczynając od krótkiej wizyty w jedym z wielu sennym miasteczek, które najlepiej pozwalają zobaczyć prawdziwe, nie turystyczne, oblicze wyspy...  Wpadliśmy więc do Muro, gdzie odwiedziliśmy bardzo fajne Muzeum Etnograficzne urządzone w typowym domu zamożnej rodziny szlacheckiej. Na moment można się było przenieść w czasie i wyobrazić sobie jak się żyło przed erą współczesnego galopu... Może nie było tak wygodnie, życie było krótsze i bardziej kruche, ale czy na prawdę tak dużo zyskaliśmy? Żyjemy znacznie dłużej, ale w takim pędzie, że nie wiemy kiedy jest  poniedziałek a kiedy następny piątek, rok skraca się nam do rozmiarów miesiąca, a potem przychodzi ...
Read more »